Novi Sad je glavni grad Autonomne pokrajine Vojvodine, drugi po veličini u Srbiji, u kome živi izmedju 300 i 400 hiljada ljudi. Istoričari ga ubrajaju u mlade gradove, jer je utemeljen pre 300 godina, tačnije 1694. godine, mada prva arheološka nalazišta otkrivaju tragove naseobina još od pre 3000 godina pre naše ere. Dan Grada je 1. Februar – dan kada je 1748. godine Novi Sad proglašen slobodnim kraljevskim gradom.

Novi Sad se nalazi u južnom delu Panonske nizije, na levoj obali Dunava, odnosno na 1255 kilometru njegovog toka, većim delom u Južnoj Bačkoj na 72 do 80 m nadmorske visine, a sa prigradskim naseljima okuplja 20 % stanovništva Vojvodine. U Novom Sadu se održavaju: pozorišni festival “Sterijino pozorje”, dečiji festival “Zmajeve dečije igre”, pesnički susreti “Brankovo kolo”, Novosadske muzičke svečanosti, “Vojvođanska tamburica”, a odskora i Festival uličnih svirača. Ipak, najpopularniji današnji zaštitni znak Novog Sada je muzički festival EXIT. Od samog nastanka grada, njegovi gradani brinuli su o svom duhovnom životu. Negovan je kulturni život građanstva. Razvijano je knjižarstvo, novinarstvo i štamparstvo. Od kulturnih institucija osnovane su Srpska čitaonica (1845) i Srpsko narodno pozorište (1861), a najvažniji događaj bio je preseljenje Matice srpske u Novi Sad, 1864. godine. Matica srpska, najstarija srpska kulturna institucija novog veka, osnovana je u Budimpešti 1826. godine. U njenom krilu razvile su se i druge ustanove, kao Biblioteka Matice srpske, Galerija Matice srpske, Muzej Vojvodine, Muzej grada Novog Sada i dr. Epitet “Srpska Atina” zapravo je označio zlatno doba kulture Novog Sada. Uz institucije, tome su najviše doprinele značajne ličnosti. Novi Sad je grad kratke istorije, ali zanimljivih ljudi i događaja.